συναγώγιμος

-ον, Α

αυτός που προέρχεται από συναγωγή («συναγώγιμον δεῑπνον» — δείπνο που γίνεται με έρανο, Αλεξ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < συναγωγή + κατάλ. -ιμος (πρβλ. παραγώγ-ιμος)].